Jozef

To je zaś jedzyni, dudrze Jozef na celi

Dudrze Jozef na celi a przez krota niebo widzi

Na obiod chlyb z wodóm, przemyślo nad gospodóm

Kiero go zepsuła a marcowóm przigodóm

Do roboty mało chodził a piwo mioł strasznie rod

Pyniyz nimioł, swoji miłej na MDŽ kwiotka krod

Pomyśloł se, jak jutro mile przekwapi Zuzke

Óna potym z radości zewlecze bluzke

Z takóm halucynacyjóm przeskakuje żiwy płot

Koło niego dómki ze szkła, do ogrodnictwa se wkrod

Wszyndzi same tulipany, gerbery a kaktusy

Karafiaty, narcyzy a wińce na funusy

Ogrodnicy dojodali prawie w budzie swaczine

Czako ich kupa roboty, tóż zkrócili se pauze

Bliżili se ku sklenikóm, eszcze pelne pyszczisko

Mioł jejich szofer traktoru a rzwie: Zlodziejisko!!!

Jozefa ryk prziduszóny abnormalnie wylynkoł

Tóż ze strachu ukrod kolo, uganioł precz, bo se boł

Pedałuje przes Bioły most, Wysznióm Brónóm na rynek

Za nim peletón cyklistów, z ogrodnictwa traktorek

Dziwo Jozef se za sebie, wszecy uż mu w piyntach sóm

Sikorzino wyszla ze sklepu, tóż pocałowoł asfalt z nióm

Ogrodnicy ihned z kół na Jozefa skoczili

Na szczynści, że w prawy czas szandarzi zakroczili

Tak Jozefa na Jozefa z lochu za rok puścili

Kwiotka, kola już nie kradzie

Pry se ożynił.