Belle Helene

Het is dus toch zover gekomen

Dat jij hier naast me ligt

En in de schemer van de ochtend

Kijk ik naar je gezicht

Je bent dezelfde maar toch anders

Ik heb je zolang niet gezien

Je bent ineens geen kind meer

Maar zo mooi en minstens zeventien

Oeh, belle Helene

Helene, ma belle

Oeh, belle Helene

Helene, ma belle

Ik weet niet of het goed of slecht is

Dat ik met je vrijen wou

En wat een ander ook mag zeggen

Ik vond het fijn bij jou

Zoals je naast me ligt te slapen

Zo heb ik jou nog niet gezien

Je lijkt ineens geen kind meer

Maar zo mooi en minstens zeventien

Oeh, belle Helene

Helene, ma belle

Oeh, belle Helene

Helene, ma belle